چطور میتوان فهمید عاقبت افراد خودشیفته چیست؟ عوارض خودشیفتگی در درجه اول شال حال خود فرد میشود از این رو افراد خودشیفته خطرناک نیستند حد اقل برای افراد دیگر! اما باید گفت افراد با تیپ شخصیتی خودشیفته همیشه دچار مشکلاتی هستند مثل افسردگی خودشیفتگی میتواند باعث از بین رفتن روابط و تنهایی فرد خودشیفته شود از این رو این افراد همیشه در معرض تنهایی هستند

علائم و عوارض خودشیفتگی چیست؟ شناخت تیپ شخصیتی خودشیفته

این یکی از ویژگی های هر انسان است که  کمی متکبر و خودبین باشد  اما برای فرد مبتلا به اختلال خودشیفتگی این ویژگی ها بیشتر دیده میشود  این افراد خودشیفته نه تنها اعتماد به نفس بالایی در مورد خود دارند بلکه ایده ها و نظرات دیگران را نادیده میگیرند و آن ها را بی اهمیت میدانند و سبب فاصله گرفتن افراد از خود و یا دشمن تراشی میشوند بنا بر این عوارض خودشیفتگی شامل حال خود فرد و اطرافیان میباشد   اما باید یا آوری کنیم که تفاوت زیادی بین خودخواهی یا به عبارتی نارسیستی و  اختلال شخصیت خودشیفته وجود دارد و این دو عبارت یکی نیستند در این مقاله علائمی از این بیماری روانی آورده شده است. اگر باخواندن این علائم به این نتیجه رسیدید که شخص مورد نظرتان برخی از این علائم را دارد ممکن است او خودخواه باشد اما اگر اکثر این علائم را داشته باشد به احتمال زیاد فرد مبتلا به خودشیفتگی میباشد و برای درمان اختلال شخصیتی خودشیفته نیاز است که فرد به روانشناس و در برخی موارد به روان پزشک  مراجععه کند .

بیشتر بخوانید : عاقبت ازدواج با افراد خودشیفته چیست ؟ 

مهم ترین علائم در افراد خودشیفته کدامند؟ آیا خودشیفته ها خطرنا هستند؟

در عموم از کلمه نارسیسسم به عنوان معادلی برای خودشیفتگی استفاده میشود . این کلمه به داستانی یونانی اشاره دارد که در آن مردی عاشق تصویر خود در آب رود خانه میشود و از این جهت این کلمه به عنوان معادلی برای خودشیفتگی به کار میرود .

به نوعی میتوان گفت که کل مفهوم خودشیفتگی در این داستان خلاصه شده . افرادی با این ویژگی خودشیفته نامیده میشوند و عموما روی اطرافیان خود تاثیراتی میگذارند که چندان خوشایند نیست این افراد عموما با رفتار های خودخواهانه دیگران را آزار میدهد و معمولا فکر میکند که تنها کسی هستند که درست فکر میکند و این رفتار ها به عنوان عوارض خودشیفتگی شناخته میشود همچنین افراد خودشیفته به شکل کلی ویژگی های زیر را دارند :

بسیار رقابتی هستند و دستاورد دیگران برای آنها ناراحت کننده است .

به سختی احساسات خود را بروز میدهند .

این افراد اغلب اوقات در مورد خود فکر می‌کنند و در اکثر موارد در حال حرف زدن راجع به خود هستند.

به دنبال توجه و تایید دیگران هستند.

ممکن است درباره‌ی استعدادها و دستاوردهایش گزافه‌گویی کنند.

بر این باورند که آن‌ها افراد خاصی هستند.

روابط آن ها اغلب نامتعادل و کوتاه مدت است.

تصور میکنند که روی افراد کنترل کامل دارند .

به ندرت بخشنده هستند .

حالات آن‌ها در محدوده‌ی وسیعی قابل تغییر بوده و سریع ممکن است تغییر کند.

به احساسات دیگران تقریبا هیچ بهایی نمیدهند.

برای مووفقیت و پیروزی حاضرند هر بهایی را بپردازند .

مسئولیت اشتباهات و شکست های خود را نمیپذیرند .

به حرف اطرافیان خود گوش نمیدهند و عموما حرف طرف مقابل را قطع میکنند .

افراد ممکن است خودخواه و خود پسند باشند اما دچار اختلال خودشیفتگی نباشند و در واقع احساس خود خواهی فرد محدود شده باشد بنا بر این باید توجه کرد که خودشیفتگی به نوعی درجه بندی دارد و عوارض خودشیفتگی برای افراد با درجه های مختلف خودشیفتگی از خودشیفته خطرناک تا بی آزار متفاوت است اما عاقبت افراد خودشیفته تقریبا یکسان است زیرا این موضوع همیشه منجر به تنهایی میشود .

بیماری اختلال شخصیت خودشیفته را چگونه تشخیص دهیم؟

هیچ راه کاملا علمی و قطعی برای تشخیص خودشیفتگی وجود ندارد با این حال روانشناسان آزمایش هایی طراحی کرده اند تا بتوان تشخیص داد که آیا فرد دچار اختلال شخصیت خودشیفتگی میباشد یا خیر و تیپ شخصیتی خودشیفته را بهتر میشناسند تا بتوان از عوارض خودشیفتگی در این افراد جلوگیری کرد تا به عاقبت افراد خودشیفته دچار نشوند  همچنین میزان خودشیفتگی شخص را به شکل نسبی بررسی میکند .

اختلالات شخصیتی شامل الگوهای فکری و رفتاری مشکل سازی است که می‌توانند از سنین پایین‌تر برای مثال ۸ سالگی بروز یابند، زمانی که افراد برای اولین بار متوجه چگونگی رفتار دیگران با خود میشوند . افراد مبتلا به این نوع اختلالات عموما از متوجه وجود مشکل در خود نیستند و یا آن را جدی نمیدانند و به همین دلیل نیز برای درمان خود اقدام نمیکنند و در مورد بیماری خودشیفتگی حتی بعضی افراد ن تنها برای قبول خودشیفتگی در خود مقاومت نمیکنند بلکه به آن افتخار هم میکنند و آن را به هیچ وجه یک نقص نمیبینند .

دلایل بروز اختلال خودشیفتهگی چیست؟ عوارض خودشیفتگی شامل حال کیست؟

علت بیماری های روانی به شکل دقیق شناخته نمیشود و در این مورد نیز میتوان گفت که علت این بیماری ترکیبی از موارد مختلف از نوع تربیت فرد تا محیطی که در ان رشد کرده و یا شیوه برخورد با مشکلات میباشد . ممکن است خودشیفتگی در بعضی افراد صرفا نوعی واکنش دفاعی به محیط پیرامون و محیط زندگی باشد و به نوعی عوارض خودشیفتگی برای این افراد همان چیزی باشد که فرد به دنبال آن است یا حتی به آن نیاز دارد!

یک مطالعه‌ی اخیر نشان داده است که والدینی که فرزندان خود بر روی تخت پادشاهی می‌نشانند و او را لبریز از ستایش می‌کنند در اصل بذر نارسیست را می‌کارند و ممکن است یک فرزند نارسیستی درو کنند. باید والدین در نظر داشته باشند که مرز بین پرورش درست و حمایتی را از پرورش یک شخصیت نارسیستی جدا کنند تا کودک خود را به عاقبت افراد خودشیفته دچار نکنند.

در بسیاری از موارد افراد خودشیفته تحت تربیت نادرسی قرار گرفته اند به شکلی که در کودکی توسط خانواده به شکل افراطی مورد توجه و احترام قرار گرفته اند و در واقع بذر خودشیفتگی ر سنین کودکی در آن ها کاشته شده همچنین عکس این موضوع نیز صادق است یهنی کودکانی که مورد سوئ استفاده و یا بی توجهی قرار گرفته اند نیز به دلایلی در سنین بزرگ سالی دچار خودشیفتگی شده اند . به شکل کلی افراد خودشیفته تا حدود زیادی حاصل اعمال نزدیکان خود هستند و میتوان گفت عوارض خودشیفتگی در درجه اول شامل حال خود فرد و بعد از آن نزدیکان فرد میشود .

 

درمان خودشیفتگی چیست؟ راه فرار از عاقبت افراد خودشیفته!

در حال حاضر و مثل باقی بیماری های روانی هیچ دارو و یا درمان قطعی برای بیماری خود شیفتگی وجود ندارد اما میتوان با کمک روانشناس و مشاور به درمان آن کمک کرد تا بتوان عوارض خودشیفتگی را به حد اقل رساند و از عاقبت افراد خودشیفته خلاص شد . هدف اول در درمان این بیماری این است که اعتماد به نفس فرد افزایش پیدا کنم به شکلی که شخص برای پر کردن این عدم اعتماد به نفس مجبور به رفتار های خودخواهانه نباشد .

در قدم های بعدی ممکن است که دلایلی این اختلال , اختلالات روانی دیگری باشد که ممکن است با دارو بتوان آن ها را کنترل کرد نظیر افسردگی و یا اظطراب بنا بر این برای درمان آن دارو تجویز میشود همچنین مصرف مواد مخدر و الکل باید به شدت کنترل شود و مصرف بیش از اندازه آن ها میتواند به موجب تشدید این اختلالات شود .

والدین نیز باید توجه داشته باشند که ستایش بیش از اندازه کودکان و یا نادیده گرفتن آن ها میتواند موجب احساسات نارسیستی در کودک شود بنا بر این باید میزان توجه به کودک کاملا منترل شده و روی حساب باشد .

بیماری خودشیفتگی بیماری نیست که از ابتدای تولد در فرد وجود داشته باشد و از تجربیات فرد نشعت میگیرد بنابر این باید گفت همان طور که افراد خودشیفته میشوند میتوانند درمان شوند و این موضوع بسته به رفتار اطرافیان با این افراد است و این که افراد خودشیفته تا چه میزان در مقابل انتقاد مقاوم هستند و چقدر علاقه به تغیر خود دارند و این مهم ترین نکته برای درمان خودشیفتگی و فرار از عاقبت افراد خودشیفته میباشد .